Herfstsferen

De zomer kwam tot een einde en dat kon maar één ding betekenen: er komt een beeldende opdracht met de herfst als thema. De opdracht was dat we een park moesten schilderen in herfstsferen en een zo realistisch mogelijke diepte erin verwerkte. Als voorbereiding op de les moesten we een aantal foto's maken van parken in de buurt, die je dan in de les kon namaken.

Dit was het resultaat:

Betekenis:
Bij mij in de buurt is een hondenuitlaatveldje en als je daar overheen loopt dan kom je langs deze weg, en aan het einde van deze weg kom je bij een heel groot veld met een speeltuin, doelpalen en nog veel meer. In de pauzes op mijn basisschool gingen we altijd daar naartoe om te spelen, dus ik kwam er heel vaak en ook heel graag. Ik heb de weg daar naartoe als inspiratie gebruikt voor mijn schilderij. Ik heb de bomen die naast de weg staan afgebeeld en het donkere struikje aan de linkerkant waar we nooit achter mochten.
Hieronder zie je een foto van het weggetje.

 Vorm:
De opdracht was om een goede diepte-suggestie aan te brengen in het schilderij, en dat heb ik dus ook zo goed mogelijk geprobeerd. De diepte-suggestie is vooral goed te zien in de bomen en aan het pad. Dit heb ik gedaan door de bomen kleiner te maken naarmate ze verder weg stonden, en door het pad smaller te maken naarmate hij dichter bij de horizon kwam.

Materie:
We mochten de volgende materialen gebruiken:
- Kwast
- Potlood
- Verf (blauw, rood, geel, zwart en wit)
- Papier

Op de middelbare school heb ik kunst gehad, dus deze materialen waren voor mij niet nieuw. Wat voor mij wel nieuw was, waren de beperkte kleuren die we kregen. Hierdoor moesten we dus zelf kleuren mengen om bijvoorbeeld groen of bruin te krijgen. Dit was voor mij nog best een uitdaging, omdat ik lichtelijk kleurenblind ben; ik heb moeite met kleuren onderscheiden en haal ze dus vaak door de war. Ik heb dus regelmatig aan mensen moeten vragen of de ik de juiste kleuren had.
Ook was het verven voor mij een uitdaging, want dit vind ik vaak een moeilijk onderdeel van kunst.

Beschouwing:
Ik heb me laten inspireren door foto's van parken op het internet en door de parken in mijn eigen buurt. Ook hadden we op school tijdens de les oefeningen gedaan met diepte-suggesties; dit heeft mij heel erg geholpen. Toen we aan de slag gingen deed de docent het nog een keer voor, maar dan met verf. Hierdoor wist ik gelijk wat ik als eerste moest doen, en wat als laatst.
Maar het meeste heb ik me laten inspireren door mijn eigen foto van het weggetje, en dat is ook heel erg terug te zien in mijn resultaat, bijvoorbeeld in de bomen, het weggetje en de struiken.

Eerste stap: de grote lijnen

Werkwijze en Onderzoek:
Eerst begon ik met het tekenen van een kader op het papier, waarbinnen ik vervolgens mijn schilderij zou maken. Dit had ik nog nooit gedaan, maar ik vond het heel handig, omdat je niet zou uitschieten op de tafel. Ook vind ik het zelf niet mooi als een papiertje tot de randjes geverfd is, en dat gebeurde door het kader ook niet. Daarna heb ik met potlood een hele snelle compositieschets gemaakt, om vervolgens direct aan de slag te gaan. In de vorige les had ik geleerd dat het verstandig was om te beginnen met de grote lijnen en pas later met de details. Dit heb ik dus ook gedaan.

Tweede stap: iets meer details

Het werken met een diepte-suggestie was niet nieuw voor mij, maar het was zo lang geleden dat ik het voor het laatst gebruikt had, dat het wel nieuw aanvoelde. Desalniettemin was het niet al te lastig, omdat we er van te voren ook goed mee geoefend hadden.



Wat vind je geslaagd?
Ik ben heel tevreden met de linkerkant van mijn schilderij. Ik was eerst bang dat het bosje te donker was en daardoor mijn hele schilderij zou verpesten, maar achteraf was dat juist het tegenovergestelde en was het bosje juist het geen wat ik het mooiste vond.

Wat kon beter?
Zo goed als ik de linkerkant vind, zo saai vind ik de rechterkant. Er staan alleen een paar bomen. Ik vind het simpelweg te leeg. Ook had ik de kleurovergang naar de horizon beter kunnen doen. Aan de kleuren is niet te zien dat de laatste boom verder weg staat dan de eerste boom.

Al bij al ben ik tevreden met mijn werk, zeker voor een eerste opdracht.