zondag 1 november 2015
Grafische Partituur
Voor muziek kregen we de opdracht om een grafische partituur te maken. Hierboven zie je mijn resultaat. Ik zal hem nu analyseren aan de hand van het KVB model.
Klank
Toonhoogte:
De toonhoogte is bij alle regels hetzelfde, behalve bij de derde regel. Daar moet je eerst van laag naar hoog het geluid van de wind nadoen met je stem en vervolgens het geluid van een optrekkende auto. Je kunt aan de symbolen zien wanneer je met je stem omhoog moet en wanneer weer omlaag.
Toonduur:
Bij het klappen en het stampen is de toonduur hetzelfde, je kunt namelijk niet een klap aanhouden. Bij de derde regel kun je de toonduur echter duidelijker zien. Zo zie je bij de optrekkende auto namelijk dat het ene streepje langer is dan de andere. De langere streepjes duren dan ook langer dan de kortere.
Toonsterkte:
In de eerste en in de laatste regel is heel duidelijk toonsterkte te zien. De kleine symbolen houden in dat je zachtjes moet spelen en de grote symbolen houden in dat je heel sterk moet spelen. In de derde regel is de toonsterkte niet heel duidelijk te zien, maar moet het meer een automatisme zijn. Als je de wind bijvoorbeeld op 'woee' nadoet, dan merk je dat je, naarmate je hoger gaat, sterker gaat spelen.
Klankkleur:
Dit stuk wordt vooral met 'bodysounds' gemaakt; dit stuk doe je vooral met je eigen lichaam. Je moet bijvoorbeeld in je handen klappen of op de grond stampen. Ook moet je je stem gebruiken voor de wind, de auto en de trein.
Vorm
Herhaling:
Er is herhaling aanwezig. Zo moet de eerste regel letterlijk twee keer gedaan worden. Ook op de tweede regel moet je na elkaar twee keer klappen en twee keer stampen en dat vervolgens nog een keer doen. Ook moet je twee keer achter elkaar het geluid van de wind maken. Er is dus veel herhaling aanwezig.
Contrast:
Ik heb gezorgd voor contrast door de eerste en de laatste regel zacht te laten beginnen, dan sterker te laten worden en dan weer zacht te eindigen. De middelste regels hebben dit niet en hebben maar één sterkte. Dit zorgt voor contrast.
Variatie:
De laatste regel is een variatie van de eerste regel. Je begint zachtjes, wordt steeds sterker en neemt dan weer af. Het geluid dat er bij gemaakt wordt is echter anders. Zo moet je bij de eerste regel klappen en bij de laatste regel het geluid van een trein nadoen.
Betekenis
Bij het maken van deze partituur had ik een druk treinstation in gedachten. Je hoort mensen langs komen, je hoort auto's vertrekken, de wind waaien en treinen aankomen. Dit is echter wat ik in gedachten had, maar iedereen heeft een eigen beeld bij een muziek stuk, dus het kan best zijn dat iemand anders iets anders hoort.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten